In Amritsar bezoeken we de Golden Temple: na een uur aanschuiven in de losse zon krijgen we eindelijk de binnenkant te zien: biddende mensen in trance die mantra's afratelen. Bij de Sikhs moet je je Ali Baba en de 40 rovers voorstellen, zien er wel grappig uit. In de namiddag wagen we ons aan de cantine, free food. Op z'n concentratiekamps krijgt iedereen een bord in handen geduwd en worden we en masse naar boven in een grote ruimte gedreven waar we in lange rijen zij aan zij op de grond zitten. Er komen mannetjes met emmers gevuld met verschillende drekjes rond die ze dan op ons bord kwakken. Er is ook chapati (pannenkoekbroden) a volente en achteraf nog een soort van rijstpuddingkje. Lekker en best wel een grappig gebeuren.
We maken ons verder opnieuw klaar (voedselgewijs) voor een 22 uur lange treinrit (1150km) naar Varanasi. Onderweg naar de trein drink ik nog een zoet buffalomelkje dat uit een soort enorme wokpan komt. Het wordt me zowaar getrakteerd door een oud lief mannetje dat er ook z'n melkje zit te drinken. Ben helemaal vertederd door zijn lief gebaar na de miljoen afripperij van de voorbije weken. Ons treinavontuur begint al met 1.5u vertraging (wat er uiteindelijk 5.5 zullen worden). Maar de slaaptrein is op zich dik ok!
De volgende dag is niet meer dan een verloren dag in de trein. We delen onze coupe met een op het eerste zicht norse maar uiteindelijk wel vriendelijke sikh (2 keer getrakteerd op 2 dagen, olala). In Varanasi worden we op het station overspoeld door chauffeurtjes van riksja's en tuc tucjes. Het is ondertussen 23u en we banen ons een weg naar het dichtsbijzijnde hotel dat iet of wat ok oogt: een bunkertje in zeer trieste staat, maar ok voor een nacht. En savonds eten we voor 50 cent een heerlijk uitgebreid avondmaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten