Angkor

Thailand

Thailand: Ko Chang

Nepal II

Nepal I

Cambodia

Snel bericht. Er staan geen lettertjes op m'n qwerty-bord, een te grote uitdaging. Door verandering in planning door Thailand geflitst (kom in juni nog wel terug) en nu in Cambodia (Ankor Wat). Bangkok is super! Aangekomen met Thais nieuwjaar (Songkran) = 1 groot wartergevecht, beetje zoals Holi in Nepal maar dan leuker! Paar dagen BKK en dan vakantie genomen op Ko Chang, een paradijselijk eiland in de Golf van Thailand; klein contrast met een doorsnee race-naar-de-deadlines april. Zon zee strand en massages, in een notendop. Ennnn: snorkelen!!! Was echt super leuk. Dat is zwemmen tussen de vissen zoals je op San Marco tussen de duiven loopt. In alle kleuren, vormen, maten.
Nu dus in Cambodia: Angkor Wat. We fietsen hier door de ruines, Tomb Raider settings en Khmer cultuur. Wordt vervolgd...

Richting BKK

En zo zijn we weer in KTM aangekomen waar we nog een paar UNESCO heritage sites bezoeken, grote Stoepas, oude paleizencomplexen, … De laatste dag alweer. Morgen vliegen we naar Bangkok waar we Juul, een van de andere meisjes met wie ik in ZA samenwoonde, meeten. Daarover later meer!

Safarien

De volgende dag hebben we een vol programma. We gaan eerst canovaren in een uitgeholde boomstam (twijfelachtige stabiliteit). Diertjes op de oevers spotten, ik ga voor de krokodil maar het zijn enkel vogels geworden, maar wel hele mooie. Daarna doen we een zeer vage jungle-walk met een gids die sporen aan het zoeken is, geuren aan het opsnuiven en nog andere dingen waaruit moet blijken dat ie heel hard z’n best doet om een tijger te spotten, maar dat is m dus ook niet geworden. Wel een leuke wandeling op zich. We gaan verder naar het elephant-breeding centre waar een baby-olifantentweeling is geboren, de eerste in Nepal en tweede in Azie, wel lief. In de namiddag doen we een jeep-safari (een ochtend-sessie was niet mogelijk), echt dom want er kruipt uiteraard geen dier uit z’n hol in deze hitte. Nadat ik me twee uur lang heb platgestaard op bladeren en savannegras ben ik blij met de tussenstop midden in de jungle: het crocodile-breeding centre. Toch nog krokodillen dus, de mega coole soort met een dunne spitse bek, van baby tot super groot. Gelukkig wel een vruchtbaar tweede deel van de safari: 3 neushoorns, nog meer krokodillen, spotted deers, zwijntjes,… en … een beer! Super cool, een lippenbeer. We doen opnieuw de sunset aan de rivier, met een biertje (Everest beer, best wel lekker) en er loopt aan de andere kant van de oever op z’n gemak nog een verloren neushoorn langs, echt vet. Het drait ‘m allemaal om de timing.

Trek II

KTM + trek

Pokhara

Pokhara is echt een heel leuk zondagsdorpje, kan me geen betere plek voorstellen om weer op krachten te komen. Buiten het meer, de souveniershops en restaurantjes en terrassjes is er niet veel aan, maar laat dat nu net zijn wat wij nodig hebben. De 3 dagen die we hier ver-rusten zijn op z’n carpe diem’s, we vangen ondertussen, na 2 maanden, ook eindelijk een kleurtje (lekker warm hier, een beetje absurd na de sneeuw van een paar dagen geleden). Ik zag hier ook nog het echte plaatje met die cobra in een rieten mand en dan zo’n man die gaat fluiten, mega eng, en ok wel een beetje zielig.

ABC

Het is weer even geleden en jullie dachten misschien dat ik ergens achter een rots was blijven hangen, maar zie hier het relaas van Nepal. Het is een beetje flauw om over de trektocht te schrijven of bloggen omdat het iets is wat je zelf moet beleven maar toch een poging. In de 12 dagen die we op tocht waren zijn alle gevoelens die er bestaan, gepasseerd. Er was in de eerste plaats opwinding, nieuwsgierigheid en volle verwachting over wat de pergen in petto zouden hebben. De eerste dag gingen we dan ook volle moed de zon en steile klim tegemoet. Tegen de middag was ik uiteraard al goed aan het vloeken op elke traptrede die aan het begin nog zorgvuldig in de berg zijn gelegd. Na 2 dagen was Kim te ziek om verder te gaan, dus lasten we een rustdag in en waren we toch een beetje bang of we die top uberhaupt zouden halen. Er kwam bloed aan te pas (tijdens een plotse kotsaanval haalde kim, onbewust, haar duim open en trof ik haar bij een checkup met een volledig bebloed gezicht aan terwijl zij van niets wist, super eng), zweet (opnieuw steile berg) en tranen (eentje toch, bij de finish). Er waren leuke bospadjes tegen bergflanken, mooie riviertjes en stroompjes in de jungle, bruggetjes, coole vogels (arenden), yaks, yak-kaas(!!), prachtige uitzichten over valleien en bergflanken bedekt met bloeiende magnolia en rhododendron, dikke sterenhemels die geen plekje lucht onbedekt laten, de melkweg en iets wat kim beweert een satteliet te zijn. Er was een panorama-sunrise om 5u sochtends, dragertjes die tot 80kg(!!) de bergen op en af sleepten, lange kaartnamiddagen met fatta (onze gids), andere gidsen en dragertjes (ik ben best nog wel goed!), er was een geurtje door de afwezigheid van douchefaciliteiten. Er waren emo-snickers, een heerlijke hotspring (een warm bad midden in de natuur), er was verrassend lekker eten op 4000m hoogte en ergens lager ook iets wat nooit als eten zou mogen doorgegeven worden. Bovenal was er ook koude, massas sneeuw, dagen in natte wolken zonder veel uitzicht, en rust. Em dan, dan was er verrukking toen we na een dikke sneeuwstorm de top haalden (of eigenlijk het begin van de top), het Annapurna Base Camp (4130m) aan de voet van de Annapurna (8091m, de tiende hogste berg ter wereld) en verder niets dan ontzag voor de bergen, ontzag en een gevoel van nietigheid tussen reuzen. De afdaling was vooral ongeloof over de enorme hoogte waar we onszelf opgesleept hebben (kan niet dat we dat allemaal hebben gedaan!) en medelijden met de trekkers die naar boven gaan. Medelijden en respect, respect voor iedereen die zichzelf naar boven klimt, respect vor onszelf, we hebben het gehaald! En nu moeten we rusten en niets doen, bottintjes aan de haak en heel de dag in een bootje, onder de zon, op een meer in Pokhara liggen, eten en lassi’s drinken.